Coping

Adolescente en jongvolwassen (AYA) overlevers van kinderkanker ervaren vaak langetermijngevolgen van de ziekte en de behandeling. Literatuur bracht reeds de medische gevolgen in kaart maar aan de psychosociale gevolgen werd nog relatief weinig aandacht gegeven. Ook de zorg kent een medisch georiënteerde opvolging maar biedt in de fase van follow-up slechts beperkte psychosociale ondersteuning. Dit onderzoek, gefinancierd door de Vlaamse Liga tegen Kanker, brengt de specifieke psychosociale noden van deze populatie in kaart.

Methode

Tot op heden stopt de reguliere psychosociale zorg bij kinderen met kanker en hun ouders vaak op het einde van de curatieve therapie. Tijdens de follow-up fase is er voornamelijk aandacht voor de medische opvolging terwijl de psychosociale noden eerder sporadisch en ongestructureerd worden beantwoord. Met dit onderzoek willen we de noden van ouders van adolescente en jongvolwassen overlevers van kinderkanker identificeren en nagaan welke interventies tijdens de curatieve behandeling en lange termijn opvolging een positieve verwerking op lange termijn kunnen bevorderen.

In onze Westerse maatschappij overheerst de overtuiging dat het noodzakelijk is voor koppels om met elkaar te praten over de moeilijke gevoelens wanneer ze geconfronteerd worden met het verlies van een kind aan kanker. Dit “spreek-gebod” wordt gevoed door de psychosociale hulpverlenersliteratuur en de media. Nochtans ervaren vele ouders dit spreken als erg pijnlijk, en vaak zelfs als zinloos. Met ons onderzoek wilden we dit proces van spreken en niet spreken van ouders beter begrijpen.

Methode

Pregnant women diagnosed with cancer and their partners are confronted with high levels of distress. Little is known about which people encounter major distress and may benefit from psychosocial support. We aimed to identify people at risk for heightened cancer in pregnancy related concerns using clusters of cognitive emotion regulation strategies.

Methode

Current presentation/poster is based on a systematic review (Van Schoors et al., 2015) that was conducted to 1) investigate family resilience in the context of pediatric cancer, and 2) to examine theoretical, methodological and statistical issues in that literature. In this review, we defined family resilience as competent family functioning after exposure to a significant risk. In the current presentation/poster, we will summarize the main findings, and translate our research findings to clinical practice.

Methode

De zorg voor een oudere naaste legt een grote belasting op de mantelzorger. Als daar de diagnose kanker bij de naaste bijkomt kan dit de negatieve effecten op het psychosociaal en fysiek welzijn van de mantelzorger vergroten. Daarnaast is de zorg voor een oudere patiënt bijzonder complex omdat zowel patiënt als mantelzorger vaak ook nog last hebben van andere ziekten en/of functionele beperkingen.

Methode

Prostaatkanker is één van de meest voorkomende kankersoorten bij mannen in België.

LUCAS, het centrum voor Zorgonderzoek en Consultancy van de KU Leuven, kreeg in 2010 de studie opdracht van de Vlaamse Liga tegen Kanker om (1) de psychosociale noden van mannen met prostaatkanker en hun partner en (2) de vormen van ondersteuning die bij deze noden aangeboden worden, te onderzoeken.

Methode