Communicatie

Ik ben boos, ik heb verdriet.
Juf is heel erg ziek. Ik snap het niet.
Mijn troostpop ligt dicht tegen mij aan,
want juf heeft er enkele kusjes in gedaan.

Een verhaal over afscheid nemen van een juf.
Een verhaal waarin een juf afscheid neemt van haar kleuters.
Met pedagogische suggesties rond gevoelens en hoe rouwen met kinderen bespreekbaar kan worden.

Dit initiatief biedt een stappenplan voor mantelzorgers van ongeneeslijk zieke kankerpatiënten, met als doel hen te ondersteunen in deze moeilijke tijden. Samen kunnen we ervoor zorgen dat deze waardevolle informatie de mensen bereikt die deze het hardst nodig hebben.

Dat mensen (te vroeg) doodgaan, daarin hebben kinderen geen keuze. Maar we kunnen hen wel een belangrijke stem geven bij het afscheid als we het aandurven om de mogelijkheden te zien.

De auteur weet als geen ander hoe ze kinderen op hun eigen manier kan betrekken bij het afscheid. Hierin gaat ze ons voor en prikkelt daarmee onze creativiteit en moed waarbij afstemming en verbinding de kern vormen.

Dit boek is voor elke (groot)ouder, zorgmedewerker, uitvaartbegeleider en leerkracht die te maken krijgt met jonge mensen die afscheid moeten nemen.